نقل قول:
نوشته اصلي بوسيله isar
یک سوال :
آیا نصب لینوکس، پارتیشن بدی درایوها رو برهم میزد ؟ یا درایوهای ویندوز قبلی رو حفظ میکد و با همونها کار میکند ؟
چه مقدار فضا برای نصب میخواهد ؟
|
با سلام
1) در مورد لینوکس و به هم ریختن پارتیشن : جواب مثبته. لینوکس بر خلاف ویندوز دارای سیتم فایلی استاندارد ext3 یا ext4 هست (در لینوکسهای مختلف سیستم پیش فرض فرق میکنه ولی این دوتا پر استفاده ترینها هستند) که کاملا با FAT32 و NTFS ویندوز متفاوتند (شما در لینوکس میتونید روی این با این دونوع سیستم فایلی کارکنید ولی به طور عمومی روی NTFS نمیتونید لینوکسی نصب کنید توصیه هم میشه که روی FAT32 هم نصب نکنین. این کار عملا امنیت لینوکس رو از بین میبره)
2)برای اینکه لینوکس رو یاد بگیرین دو تاراه است :
الف) استفاده از Live CD/DVD : اینها دیسکهایی هستند که بعد از رایت کردنشون ,با اونها میتونید سیستم رو کامل بالا بیارید ویک دسکتاپ کامل داشته باشید بدون تغییر در سیستم فایلی هاردتون (کاملااز روی سی دی بوت میشن ). البته این محدودیت رو داره که به این راحتی نمیشه روش نرم افزار نصب کرد (اضافه بر اونهایی که همراه خودشه). معمولا تمام این دیسکها داخل خودشون برنامه نصب روی هارد رو دارن و اگر دوست داشتید بعدا میتونید روی هار هم نصبشون کنین. بعضی هاشون امکان نصب روی فلش دیسک روهم دارند که اینجوری میتونید لینوکستون رو به راحتی جابجا کنین, برنامه روش نصب کنین و ...
ب) استفاده از راهبرهای مجازی سازی : در این راهبردها شما یک برنامه مجازی سازی رو داخل ویندوزتون نصب میکنید و سپس داخل اون لینوکستون رو نصب میکنین. این برنامه کلیه سخت افزار های مورد نیاز رو برای لینوکس شبیه سازی میکنه (البته سیستمهای قابل نصب در داخل این برنامه های مجازی سازی فقط محدود به لینوکس نیست , انواع ویندوز از 3.1 تا 7 , داس , انواع سیستمهای خانواده BSD ) . نکته اینه سخت افزار دراختیار اون سیستم مهمان نصب شده داخل این برنامه ها توسط شما قابل تنظیمه . مثلا شما اگه یک پردازنده 2 هسته ای دارین میتونید تنظیم کنین که این برنامه 1 هسته اونو بیشتر دراختیار سیستم مهمان نذاره. نکته دیگه اون اینه که شما وقتی دارید با ویندوزتون کار میکنین , میتونید همزمان لینوکستون رو در حال کار داشته باشین. از مضراتش اینه اجراش یک مقدار کند تره ولی این مزیت رو داره که هیچ تغییری نیاز نیست درسیتم فعلیتون بدید (مثلا هارد مجازی مورد استفاده برای سیستم عامل مهمان به صورت یک فایل در ویندوز شما دیده میشه)
من شخصا خودم از همین راهکار مجازی سازی بیشتر خوشم میاد و دارم استفاده میکنم (برای یادگیری بیشتر) حسنش هم اینه که اگه لینوکستون پکید و نتونستید درستش کنین به راحتی بدون اینکه به ویندوزتون صدمه ای بزنه میتونید دوباره لینوکس رو با این راهکار داخل اون برنامه نصب کنین.
3)برنا مه های مورد استفاده در مجازی سازی : خوشبختانه بیشتر این برنامه یا اپن سورسند مثل Sun VirtualBOX یا مجانی مثل Microsoft Virtual PC, VMWARE Player . شخصا نرم افزارهای VMWARE رو ترجیح میدم ولی نرم افزار مایکروسافت ویا سان راحتترند برای کسی که تازه میخواد شروع کنه. (این نظر شخصی منه. میتونید همشون رو امتحان کنین ببینید با کدوم راحتترین)
4)لینوکس انتخابی : برای کار راحتتر و شبه تر بودن به ویندوز توصیه من یکی از لینوکسهای خانوده Ubuntu هست :
Ubuntu : لینوکس با دسکتاپ پیش فرض GNOME
Kbuntu : لینوکی اوبونتو با دسکتاپ پیش فرض KDE
و البته OpenSuse هم بسیار چیز جالبیه و راحت.
KDE و GNOME هم که از دسکتاپ به عنوانشون یاد میشه, دوتا از محبوبترین اینترفیس های لینوکسند که برای ویندوز کارها راحتترند. شاید ویندوزکارها KDE رو کمی بهتر بپسندند.
5) در مورد فضای مورد نیاز : اگه میخواهید از LiveCD ها استفاده کنین که میشه هیچی. در این مورد توصیه میکنم که حداقل 1 گیگ رم داشته باشید. (با 256 هم بالا میان ولی اگه دسکتاپهای مفصلی مثل دو مورد گفته شده اجرا باشن خیلی کند میشه)
اگه میخواهین نصب کنین (حالا چه روی هارد خودتون چه به صورت مجازی) بهتر حداقل 8 گیگ فضای آزاد داشته باشین. البته اگه میخواهید روی هارد خودتون نصب کنین این 8 گیگ رو به صورت یک پارتیشن آزارد آخر هاردتون بزارید راحتتره و خطرات از دست دادن اطلاعاتتون کمتر. به صورت مجازی هم همین مقدار رو میخواهین که حتما باید روی یک درایو باشه (درایوش مهم نیست. برنامه مجازی سازی اون رو به صورت یک فایل ذخیره میکنه). اگه به صورت مجازی سازی هم میخواهید کار کنین اگه 2 گیگ رم داشته باشین خیلی مشکلاتتون کمتره . چون میتونید 1 گیگش رو بدین به برنامه مجازی سازی وسیستم عامل مهمانتون و 1گیگ باقیش هم باشه برای ویندوزتون وبرنامه هایی که داخلش استفاده میکنین
امیدوارم که به دردبخور بوده باشه.