September 19th, 2009, 15:17 | #1 |
مدیر تالار بروکرها، مسئول تالار کامپیوتر و اینترنت
تاريخ عضويت: Sep 2007
محل سكونت: تهران
ارسالها: 1,328
تشکر: 12
تشکر از ايشان: 10,328 بار در 1,400 پست
|
توسعه وب (Web Development)
0
درود بر دوستان گرامی همانطور که از اسم تاپیک مشخص است در اینجا می خواهیم به بحث و تبادل نظر در مورد تکنولوژی های توسعه وب (Web Development) بپردازیم . راستش به علت اینکه "سرمایه" سایت تخصصی فورکس میباشد ، مجال آن نیست که در مورد تکنولوژی های مختلف توسعه وب تاپیکهای جداگانه راه اندازی کنیم . فقط از آنجا که تعداد زیادی از دوستانی که در این سایت فعال هستند از فعالان برنامه نویسی و توسعه وب هستند ، این تاپیک برای همفکری و تبادل نظر این عزیزان راه اندازی شده است . در این میان اگر سوالاتی در این زمینه ها برای دوستان وجود داشت در حد بضاعت خودم پاسخگو خواهم بود و البته مطمئن هستم دوستان برنامه نویس و فعالان عرصه نرم افزار بیشتر از هر صنف دیگری وارد عرصه فورکس می شوند و در سایت سرمایه ما پتانسیل این را داریم که از دانش این عزیزان در زمینه تخصص اصلی آنان استفاده نماییم . برای شروع بد نیست یک تعریف کلی از Web Development ارایه بدهیم : به هرگونه فعالیتی که به توسعه یک وب سایت بر روی وب جهانگستر ( World Wide Web)یا یک شبکه اینترانت منجر شود، توسعه وب (Web Development )میگویند. توسعه وب میتواند موارد زیر را شامل شود: 1- توسعه تجارت الکترونیک 2- طراحی وب 3- توسعه محتوای وب 4- برنامهنویسی سمت کلاینت /سمت سرور 5- پیکرهبندی سرور وب البته در میان حرفه ای های این عرصه ، توسعه وب بیشتر به جنبه های غیر گرافیکی ساخت وب سایت ها اطلاق می شود ، مانند برنامه نویسی وب . از اواسط دهه 90 میلادی، توسعه وب به یکی از صنایع پررونق در جهان تبدیل شد. در سال 1995 میلادی تنها کمتر از 1000 شرکت توسعه وب در ایالات متحده آمریکا وجود داشتند این در حالی است که در سال 2005 میلادی این تعداد به بیش از 30000 شرکت رسید. انتظار میرود گستره صنعت توسعه وب تا سال 2010، بیست درصد افزایش داشته باشد. در پست های آینده سعی میکنم بیشتر در مورد تکنولوژی های مختلف توسعه وب برای علاقه مندان توضیح دهم . با احترام کسری
__________________
Cole Sear: Walking around like regular people. They don't see each other. They only see what they want to see. They don't know they're dead.
آخرین ويرايش توسط Kasra در September 19th, 2009 و ساعت 15:23 |
19 تشکر کننده از Kasra: |
September 19th, 2009, 18:00 | #2 |
مدیر تالار بروکرها، مسئول تالار کامپیوتر و اینترنت
تاريخ عضويت: Sep 2007
محل سكونت: تهران
ارسالها: 1,328
تشکر: 12
تشکر از ايشان: 10,328 بار در 1,400 پست
|
0
امروزه برنامه های تحت وب گسترش فراوانی پیدا کرده اند و هر روز کاربران با نیازهای جدیدی برخورد می کنند که برطرف کننده این نیازها فقط برنامه نویسان متخصص وب هستند. به همین دلیل بازار برنامه نویسی تحت وب چه در ایران چه در خارج از کشور بسیار رونق پیدا کرده است. در این میان ابزارها و زبان های برنامه نویسی مختلفی برای توسعه برنامه های تحت وب وجود دارد که هر کدام مزایا و معایب بسیاری دارند. تعدد این ابزارها و زبان ها باعث سردرگمی بسیاری از تازه کارانی که قصد یادگیری برنامه نویسی تحت وب را دارند، شده است. برای شروع برنامه نویسی وب ، اولین مهارتی که بایسیتی فرا بگیرید، درک کدهای HTML و نحوه کاربرد هر یک از تگ های این زبان می باشد. یادگیری و استفاده از این زبان نشانه گذاری بسیار آسان تر از آن چه که فکر می کنید خواهد بود. در واقع اساس صفحات وب برکدهای HTML استوار می باشد. برای یادگیری این زبان منابع بسیاری در اینترنت موجود می باشد که با یک سرچ ساده آنها را می یابید. پس از درک زبان HTML نوبت به یادگیری زبان اسکریپت نویسی JavaScript برای خلق صفحات پویاست. به کمک این زبان می توانید به اشیای داخل صفحات دسترسی مستقیم پیدا کرده و آن ها را تغییر دهید. جاوا اسکریپت امروزه در برنامه نویسی تحت وب کاربرد فراوانی دارد و جزء اجتناب ناپذیری از وب 2 می باشد. پس از یادگیری این دو نوبت به انتخاب تکنولوژی و زبان برنامه نویسی برای ایجاد صفحات پویای تحت وب میرسد. برای شروع شما اساساً با دو سه انتخاب اساسی مواجه هستید که مطمئناً تا به حال بارها به گوشتان خورده است. تکنولوژی ASP مایکروسافت و زبان PHP انتخاب های شما در این زمینه خواهند بود. در اینجا شما یا قبلاً تجربه برنامه نویسی به زبان های دیگر را داشته اید یا نداشته اید. اگر قبلاً با زبان Visual Basic برنامه نویسی می کرده اید شک نکنید که با ASP هیچ مشکلی نخواهید داشت. استفاده از ASP به راحتی استفاده از VB خواهد بود.اگراز قبل با هیچ زبانی آشنایی نداشته اید و یا با زبان هایی مثل پاسکال و سی آشنایی کافی دارید بهتر است PHP را انتخاب کنید. علاوه بر این دو زبان ، زبانهای دیگری نیز برای برنامه نویسی تحت وب وجود دارند ولی عمده پروژه های تحت وب را همین دو زبان در بر می گیرند . در پست های آینده بیشتر در مورد مزایا و معایب این دو تکنولوژی و همچنین انتخاب های دیگر برای برنامه نویسی تحت وب صحبت می کنیم .
__________________
Cole Sear: Walking around like regular people. They don't see each other. They only see what they want to see. They don't know they're dead.
|
11 تشکر کننده از Kasra: |
November 3rd, 2009, 02:31 | #3 |
مدیر تالار بروکرها، مسئول تالار کامپیوتر و اینترنت
تاريخ عضويت: Sep 2007
محل سكونت: تهران
ارسالها: 1,328
تشکر: 12
تشکر از ايشان: 10,328 بار در 1,400 پست
|
0
شما به عنوان کسی که می خواهید یک تکنولوژی را برای برنامه نویسی پروژه تحت وب خود انتخاب کنید ، یا به عنوان یک علاقه مند که مایل به یاد گیری یکی از تکنولوژی های ساخت اپلیکیشنهای تحت وب هستید ، یا حتی به عنوان یک کارفرما مجبور به انتخاب یکی از این دو مورد هستید : PHP یا ASP.NET استفاده از هر کدام از این تکنولوژی ها مزایا و معایب خاص خودش را داره و هر کدام از این دو طرفداران دو آتشه خود را نیز دارند که به کلی طرف مقابل را انکار میکنند . در اینجا به تعدادی از ویژگی های این دو تکنولوژی می پردازیم تا خودتان بهتر بتوانید تصمیم بگیرید: - همانطور که میدانید ASP.NET یک محصول مایکروسافتی است که در مجموعه دات نت ارائه شده است. اما php یک زبان تحت وب اوپن سورس است. - برنامه های نوشته شده توسط ASP.NET روی سرور های ویندوز قابل اجرا هستند ، اما برنامه هایی که با php تولید میشوند تحت لینوکس اجرا میشوند. (البته تحت ویندوز هم میشه php نصب کرد، اما تحت لینوکس به صرفه تره . چون اجاره سرور لینوکس ارزان تره و سرعت بیشتری داره) - ASP.net قابلیت encode کردن کدهای نوشته شده سمت سرور را با تبدیل آنها به یک فایل DLL فراهم ساخته است ( code-Behind ) تا حتی کسی که به سرور شما دسترسی دارد هم سورس های شما رو نبیند. اما php گزینه کامپایل ندارد . البته یک رمزنگار بنام zend برای php نوشته شده که کاری مشابه encode کردن را بر روی کدهای php انجام میدهد. - قابلیت های شی گرایی در asp.net به دلیل قابلیت کامپایلی بودن آن و مجتمع شدن با سایر زبان های دات نت خیلی بهتر پیاده سازی شده است. - Asp.net برای برنامه نویسی های سریع بسیار مناسب است. زیرا تعداد بسیار زیادی کتابخانه دارد که کامپوننت های مخصوص هر کاری را بصورت آماده در اختیارتان قرار می دهد . اما در برنامه نویسی با php شما مجبورید اکثر بخش های برنامه نویسی را خودتان بنویسید و این وقت زیادی از شما می گیرد. البته در پروژه های بزرگ ، بخش کدینگ چون یکبار نوشته شده و چندین بار استفاده میشود، در میزان وقتی که در مقایسه با asp.net می گذارید چندان فرقی نمی کند. در ضمن در php گاهی دستان شما بازتر است. - IDE به محیطی برنامه نویسی زبان ها میگویند. ASP.net تحت Visual Studio نوشته میشود که در کشورهایی که ملزم به رعایت کپی رایت هستند 4000 دلار قیمت دارد. در حالی که IDE های موجود برای زبان PHP معمولا رایگان است. اما در ایران که خداروشکر این مورد با هزار تومن در درسترس است. - بانک اطلاعاتی مورد استفاده برای زبان های دات نت معمولا SQL Server است و بانک اطلاعاتی مرتبط با PHP معمولا MySQL است. تا این اواخر MySQL امکان نوشتن stored Procedure را نداشت که گویا در نسخه جدیدش اضافه شده. قیمت لایسنس SQL server معمولا خیلی از my sql بالاتره. - کدهای رایگان برای هر دو زبان در اینترنت به وفور یافت میشود و در این مورد نگرانی ندارید. - امکانات URL-Rewriting در زبان PHP ساده تر از زبان های دات نتی قابل پیاده سازی است. برای اینکار در ریشه سایتی که نوشته اید یک فایل htaccess میگذارید و تنظیمات مربوط به URL Rewriting را داخل آن تنظیم میکنید. اما برای زبان های دات نتی شما باید این تنظیمات را روی سرور انجام دهید. به همین دلیل اگر پروژه ای نوشته باشید که بخواهید در آن از امکانات URL Rewriting استفاده کنید در حالت برنامه نویسی دات نتی، نیازمند اجاره کردن یک سرور هستید که اینکار برای پروژه های کوچک که با 20 مگابایت هاست کارشون راه میفته توجیه اقتصادی نداره. (( URL-Rewriting به ایجاد آدرس های مجازی روی سرور میگن. مثلا آدرس وبلاگ هایی که شما در یک سرویس مانند پرشین بلاگ میسازید مجازی هستند. چون هیچ دامنه ای امکان داشتن یک میلیون ساب دامین واقعی رو نداره. پس اینکار توسط شبیه سازی انجام میشه که بهش URL Rewriting میگن.)) - PHP با زبان خاص خودش نوشته میشود و چندان هم مشکل نیست.اگر شما زبان C را بلد باشید ، در فراگیری این زبان مشکلی نخواهید داشت . اما ASP.net با استفاده از زبان های دات نتی قابل نوشتن است. که معروف ترین آنها vb.net و سی شارپ است. کدنویسی با استفاده از VB.net برای تازه کارهای برنامه نویسی خیلی ساده تر است و کد نویسی C# برای دانشجویان رشته نرم افزار که با زبان C آشنایی دارند توصیه میشه. معمولا هر برنامه نویسی با یکی از این زبان ها کار میکند و روی آن زبان متمرکز میشود. قدرت هر 2 زبان سی شارپ و VB.net در برنامه نویسی یکسان است و فقط سینتکس آنها متفاوت است. خلاصه اینکه این دو زبان قدرت یکسانی دارند و فقط گاهی برای رسیدن به یک نتیجه خاص در پروژه تان ، با یکی ممکن است بیش از دیگری کد بنویسید و گاهی برعکس . اما در کل چیزی از هم کم ندارند و این پارامترهای تجاری است که تعیین میکند که در پروژه های بزرگ از کدام زبان استفاده شود . البته برای نوشتن پروژه های تحت وب راه های دیگری نیز موجود می باشد ولی معمولا مهمترین آنها ASP و PHP است . غیر از این دو می توان به JAVA ، JSP و ... نیز اشاره کرد . چنانچه شما مایل به داشتن وب سایت اختصاصی شخصی یا شرکتی برای خود می باشید ، در پست های بعد مراحل راه اندازی وب سایت استاتیک و داینامیک را از ابتدا تا انتها بخوانید . با احترام کسری
__________________
Cole Sear: Walking around like regular people. They don't see each other. They only see what they want to see. They don't know they're dead.
آخرین ويرايش توسط Kasra در November 3rd, 2009 و ساعت 02:37 |
8 تشکر کننده از Kasra: |
February 6th, 2011, 10:35 | #4 |
Senior Member
|
0
سرچشمه اصلی آدرسهای اینترنتی به صورت رسمی خشک شد زیرا پنج دسته آخر IP نسخه چهار به نهادهای محلی که مسئولیت پخش آدرسهای اینترنتی را به عهده دارند انتقال پیدا کرد. انتظار می رود این پنج دسته که 8s/ نام داشته و هر یک حاوی 16 میلیون آدرس اینترنتی هستند تا ماه سپتامبر 2011 کاملا به پایان برسند. در عین حال حرکت به سوی آغاز استفاده از آدرس دهی جدید نسخه 6 آدرسهای IP آغاز شده است اما تکمیل این حرکت می تواند سالها به طول بیانجامد. "راد بکستورم" رئیس موسسه آیکان در کنفرانس خبری که با هدف اطلاع رسانی درباره انتقال یافتن پنج دسته آخر از آدرسهای اینترنتی برگزار شده بود اعلام کرد: امروز یکی از مهمترین روزها در تاریخ اینترنت جهان به شمار می رود. این نقطه ای است که بنیانگذاران اینترنت گمان می بردند در آینده ای بسیار دور به آن خواهیم رسید. این رویداد به ما فرصتی مناسب خواهد داد تا به سوی پروتوکول اینترنتی حرکت کنیم که سرچشمه ای بزرگتر با حجمی غیر قابل تصور از آدرسهای اینترنتی را در اختیار ما قرار خواهد داد. IP نسخه 6 اقیانوسی از آدرسهای اینترنتی است که میلیاردها و حتی تریلیونها برابر بیشتر از 4.3 میلیارد آدرس اینترنتی که IPv4 پشتیبانی می کرد در اختیار کاربران قرار خواهد داد. با اینکه مخزن 4.3 میلیاردی آدرسهای اینترنتی در ابتدای آغاز به کار اینترنت بسیار عظیم به نظر می آمد، رشد اخیر این شبکه جهانی منجر به مصرف شدن سریع این آدرسهای اینترنتی شده است. تغییر مسیر به سوی استفاده از IPv6 کاری ضروری است که برای ادامه پیدا کردن رشد اینترنت و امکان دسترسی همه افراد و تمامی تجهیزات به آن حیاتی به شمار می رود. به گفته بکستورم آینده اینترنت و خلاقیت در گرو استفاده از IPv6 خواهد بود. با وجود اینکه به زودی آدرسهای اینترنتی به پایان خواهند رسید، شرکتهای ISPs، سازمانهای دانشگاهی کمی به نسخه جدید IP تغییر سیستم داده اند. از این رو روز جهانی IP نسخه 6 که روز هشتم ژوئن 2011 خواهد بود، برای دولتها و شرکتها فرصتی مناسب را برای آزمودن این فناوری فراهم خواهد آورد. مهر
__________________
دیگه چه خبر؟ |
February 10th, 2011, 11:30 | #5 |
Senior Member
|
0
بزرگترين بانك اطلاعاتى جهان است و بدون آن كار اينترنت تا حدودى مختل مى شود. وقتى براى چند دقيقه در اينترنت جستجو مى كنيد، چندين بار بدون اينكه بدانيد از سرور نام هاى دامنه يا DNSDomainNameServer :استفاده مى كنيد. DNS بزرگترين بانك اطلاعاتى جهان است و بدون آن كار اينترنت تا حدودى مختل مى شود. آدرس هايى مثل Website.com براى كامپيوتر شما و اينترنت غير قابل درك است! هر آدرسى به اين صورت داراى يك آدرس IP است. IP آدرسى است كه براى كامپيوتر و اينترنت قابل درك است و يك آدرس ۳۲بيتى ۴ قسمتى است. در زير نمونه اى از آدرس IP را مشاهده مى كنيد: ۴۲/ ۲۵۱/ ۴۲/۷۰ هر چهار رقم هشتايى يا Octet نام دارد. چون هر كدام مقدارى بين ۰ تا ۲۵۶(۲۸) مى تواند داشته باشد. هر كامپيوترى كه در اينترنت است داراى يك آدرس IP مخصوص است. سرورها داراى آدرسIP ثابت هستند ولى كامپيوتر هايى كه به ISP متصل مى شوند هر بار يك آدرس جديد از ISP دريافت مى كنند. در ويندوزXP مى توانيد آدرس IP كامپيوترتان را در قسمت Run با تايپ IPCONFIG ببينيد. همان طور كه گفتيم كامپيوتر شما تنها آدرس هاى IP را مى شناسد و اگر به جاى آدرس سايت IP آن را بنويسيد فرقى نمى كند. در كل انسان ها در حفظ كردن شماره ها و عددها مهارتى ندارند و حفظ كردن آدرس سايت ها به جاى آدرس IP آن ها براى ما آسان تر است. قسمت اول نام دامنه مثل www يا mail در mail.website.com نام يك قسمت از سرور را مشخص مى كند. هر قسمت از نام يك دامنه در همان سرور بايد يكتا باشد و هر دامنه نيز بايد يكتا باشد. براى مثال نمى توانيم دو website در com. داشته باشيم و نمى توانيم دو mail در website.com داشته باشيم. شركتى به نام NetworkSolutions مسئول ثبت دامنه ها است. نام تمام دامنه ها در ليستى به نام whois list موجود است. هر دامنه اى داراى يك سرور نام هاى دامنه (DNS) در جايى است. تمام اين سرور ها روى هم DNS را تشكيل مى دهند ولى تماماظ به صورت يك بانك اطلاعاتى واحد رفتار مى كنند. DNSها همواره دو كار را انجام مى دهند: در خواست هاى كامپيوتر ها و كاربران براى ترجمه آدرس ها به IP را پاسخ مى دهند. درخواست هاى DNSهاى ديگر براى ترجمه آدرس ها را پاسخ مى دهند. هنگامى كه يكى از اين نوع درخواست ها به DNS مى رسد يكى از چهار كار زير را انجام مى دهد اگر IP مورد نظر را داشته باشد به درخواست جواب مى دهد اگر آن آدرس را نداشته باشد با DNSهاى ديگر ارتباط برقرار مى كند تا IP مورد نظر را بدست آورد ممكن است بگويد «من اين آدرس را نمى شناسم ولى نام آدرس DNS را به شما مى دهم كه ممكن است اين آدرس را بشناسد» مى تواند پيغام خطاى را بدهد و بگويد كه آدرس غير معتبر است و وجود ندارد. هنگامى كه آدرسى را در جستجوگر اينترنت خود وارد مى كنيد اولين قدم دريافت IP آدرس دامنه است تا بتواند سايت مورد نظر را درخواست كند. براى اينكار بايد IP را از DNS دريافت كند. وقتى به ISP خود متصل مى شويد، DNS مورد نظر از طرف ISP مشخص مى شود. در Run IPCONFIG را تايپ كنيد تا DNS خود را ببينيد. هر برنامه اى كه نياز به دريافت IP و ارسال آن به سرور دارد IP مورد نياز را از DNS مشخص شده اينترنت شما دريافت مى كند. هنگام پاسخ دادن به درخواست؛ اگر IP مورد نظر در DNS وجود نداشته باشد ولى قبل از شما كسى همان IP را درخواست كرده باشد، DNS ديگر نيازى به فرستادن در خواست به باقى سرور نام هاى دامنه ندارد و درخواست هاى تكرارى را ذخيره يا Cache مى كند. بياييد به يك مثال واقعى از كار DNS بپردازيم. وقتى در جستجوگر اينترنت خود Website.com را تايپ مى كنيد؛ ابتدا سرور نام دامنه (DNS) شما از DNS دامنه هاى COM. سوال مى كند كه Website.com را مى شناسد يا نه. سرور COM. اين آدرس را مى شناسد پس آدرس DNS مخصوص Website.com را به DNS شما مى دهد. سپس DNS شما يه DNS مخصوص Website.com متصل مى شود و IP مورد نظر را دريافت مى كند و آن را به جستجوگر شما مى دهد تا جستجوگر شما به آن سرور متصل شود. هر كدام از اين DNSها داراى چندين DNS جايگزين هستند تا در صورت بروز مشكل در يكى از آن ها كار باقى آن ها مختل نشود و شما بتوانيد همچنان سايت مورد نظرتان را جستجو و دريافت كنيد. كار ديگرى كه DNSها انجام مى دهند ذخيره (Cache) كردن تمام درخواست ها و پاسخ هاست. به اين ترتيب بعد از تعداد زيادى جستجو و درخواست دادن و گرفتن IPها، كار DNS سريع تر مى شود و ديگر نيازى به مشغول كردن DNSهاى ديگر ندارد. اين ذخيره (Cache) براى هميشه باقى نمى ماند و شاخصه اى براى اينكار به نام TTL:TimeToLive دارد كه مشخص مى كند هر درخواست و IP را تا چه مدت ذخيره كند. TTL با هر IP دريافتى به DNS مى رسد و اگر تنظيمات DNS به طورى باشد كه از TTL براى تعيين زمان ذخيره استفاده كند طبق TTL از چند دقيقه تا چند روز IP را ذخيره مى كند. aftab.ir
__________________
دیگه چه خبر؟ |
تشکر کننده از lastnight19: |
Bookmarks |
برچسبها |
development, وب, web, توسعه |
ابزارهاي موضوع | |
|
|
موضوعات مشابه | ||||
موضوع | آغازگر موضوع | انجمن | پاسخ | آخرین ارسال |
فلز روي در سال ۱۳۸۳ به روايت اخبار | eqbalnia | بورس تهران | 2 | June 29th, 2004 14:24 |